سلمان رشدی، نویسنده بریتانیایی-آمریکایی، کتاب خاطراتی درباره حمله سال گذشته به خود نوشت. این کتاب با عنوان «چاقو؛ اندیشه‌هایی پس از تلاش برای قتل»، در فروردین سال ۱۴۰۳ منتشر می‌شود.
ماه اوت سال گذشته، سلمان رشدی هنگامی که قصد سخنرانی در نیویورک را داشت، هدف حمله مهاجمی قرار گرفت که بارها به گردن، صورت و شکم او چاقو زد.
در پی این حمله، سلمان رشدی کارایی دست چپ و بینایی چشم راست خود را از دست داد.
بر اساس گزارش آسوشیتدپرس، رشدی در بیانیه‌ای که از سوی گروه انتشاراتی پنگوئن رندوم منتشر شد، گفت نوشتن این کتاب برایش ضروری بوده است.
به گفته او، نوشتن این خاطرات راهی بوده است برای مواجهه‌اش با حادثه چاقوکشی و پاسخ دادن «خشونت با زبان هنر».
ضارب او جوانی ۲۴ ساله آمریکایی و لبنانی‌الاصل به نام هادی مطر و از طرفداران جمهوری اسلامی و حزب‌الله لبنان است.
سلمان رشدی ۷۶ ساله تا مدت‌ها پس از صدور فتوای مرگش از سوی روح‌الله خمینی در سال ۱۹۸۹ در «انزوا و تحت حفاظت شبانه‌روزی» زندگی می‌کرد.
بنیان‌گذار جمهوری اسلامی رشدی را برای نوشتن رمان تحسین شده و البته جنجال‌برانگیز «آیات شیطانی» متهم به «توهین به مقدسات» کرد، او را «مرتد» خواند و فتوای قتلش را داد.
رشدی در سال‌های گذشته با محدودیت‌های حفاظتی کمتری زندگی و بدون تشریفات امنیتی به اماکن عمومی مانند انستیتو چائوتائوکئوا سفر می‌کرد؛ جایی که در آن هدف حمله قرار گرفت.
«چاقو» به‌عنوان جدیدترین اثر او در ۲۵۶ صفحه و از سوی انتشارات پنگوئن رندوم در آمریکا منتشر می‌شود.
این ناشر اوایل سال جاری میلادی نیز رمان «شهر پیروزی» او را که پیش از حمله تکمیل شده بود، منتشر کرد.
نیهار مالاویا، مدیر اجرایی پنگوئن رندوم، در بیانیه‌ای گفت «چاقو» کتابی دلخراش و یادآور قدرت کلمات برای درک مسایل غیرقابل تصور است.
او در ادامه افزود: «ما از انتشار این کتاب مفتخریم و از عزم سلمان رشدی برای بیان داستانش و بازگشت به کاری که دوست دارد، شگفت‌زده شدیم.»
رشدی پیش‌تر در مصاحبه‌ای درباره این حمله گفته بود ماجراهای این اتفاق برای او «سوم شخص» نیست.
او تاکید کرد: «این یک داستان اول شخص است؛ این داستان "من" است.»
شماری از رمان‌های پیش از «آیات شیطانی» رشدی با ترجمه مهدی سحابی به زبان فارسی نیز منتشر شدند.
«بچه‌های نیمه‌شب» برنده جایزه ادبی بوکر در سال ۱۹۸۱ و «شرم»، کتاب برگزیده پنجمین دوره کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در حوزه ترجمه در سال ۱۳۶۴، از جمله این آثار هستند.
سلمان رشدی همچنین از مدافعان برجسته آزادی بیان و رییس سابق انجمن قلم آمریکا (پِن) است.