حدود ساعت یک‌و‌نیم بامداد سه‌شنبه ۲۹ خرداد، بیمارستان قائم شهر رشت آتش گرفت. این آتش‌سوزی دست‌کم ۹ کشته بر جای گذاشت.
در ساعات ابتدایی صبح روز سه‌شنبه آمار متناقضی درباره شمار قربانیان منتشر شد اما در نهایت بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت تعداد فوتی‌ها به ۹ نفر رسیده است.
بیشتر فوت‌شدگان جزو بیماران بدحال و بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بودند.
به گفته مقام‌های مسئول، احتمال افزایش تعداد فوتی‌ها از میان بیماران بخش‌های آی‌سی‌یو و سی‌سی‌یو وجود دارد.
بر اساس گزارش‌ها، بامداد سه‌شنبه آتش از زیرزمین بیمارستان قائم، واقع در بلوار افتخاری رشت آغاز شد که مهار آن سه ساعت زمان برد.
هنگام آتش‌سوزی ۱۴۲ بیمار در بیمارستان بستری بودند که پس از عملیات امداد و نجات، ۹۵ نفرشان به بیمارستان‌های دیگر در سطح شهر رشت منتقل شدند.
دستور قضایی برای پیگیری علت آتش‌سوزی
هنوز علت دقیق آتش‌سوزی بیمارستان قائم رشت مشخص نشده است اما ظهر روز سه‌شنبه غلامحسین محسنی اژه‌ای، رییس قوه قضاییه خطاب به رییس دادگستری گیلان، دستوری برای بررسی علل حادثه صادر کرد.
او خواهان «شناسایی و تحت نظر قرار دادن خاطیان و مقصران احتمالی» شد.
پیش از آن و در صبح سه‌شنبه، اسماعیل صادقی نیارکی، رییس کل دادگستری گیلان نیز گفت علت حادثه با دستور قضایی در دست بررسی است.
محمدتقی آشوبی، رییس دانشگاه علوم پزشکی گیلان گفت بررسی‌های اولیه نشان می‌دهد حریق از اتاق یو.پی.اس و تاسیسات برق اضطراری در طبقات زیرین بیمارستان شروع شد.
آشوبی با اعلام این خبر گفت موضوع «به صورت دقیق» از سوی کارشناسان بررسی می‌شود.
روایت یک شاهد عینی از تعلل ۲ ساعته پرسنل بیمارستان در تخلیه اضطراری ساختمان
یکی از شاهدان آتش‌سوزی بیمارستان قائم رشت که هنگام حادثه در این بیمارستان بستری بوده شرح دیده‌های خود را برای ایران‌اینترنشنال ارسال کرد و گفت ساعت ۰۰:۴۰ بامداد سه‌شنبه آژیر حریق به صدا درآمد.
به گفته او، با وجود پخش دود غلیظ در طبقات و سخت شدن تنفس شهروندان، پرسنل پرستاری با این استدلال که «آژیر اتصالی کرده است» به هیچ‌کدام از بیماران یا همراهانشان اجازه ندادند تا ساعت ۲:۳۰ بامداد از بخش بیرون بروند.
این شهروند گفت در نهایت یک آتش‌نشان خود را به طبقات رساند و با «پرخاشگری، فریاد، توهین و فحاشی به مردم»، بیمارها و همراهانشان را به سمت پله‌های اضطراری فرستاد.
او در ادامه گفت که پرسنل بیمارستان از پزشک و پرستار تا نیروهای تاسیساتی و خدمات، بیماران را کنار می‌زدند تا خودشان ابتدا از ساختمان خارج شوند و همین مساله باعث شد چندین بیمار به دلیل استنشاق دود، در حالت خفگی و مرگ قرار بگیرند.
به گفته این فرد، تخلیه بیمارستان به دلیل «رفتار غیر حرفه‌ای نیروهای آتش‌نشانی، عربده‌کشی آنان و ایجاد رعب و وحشت»، با التهاب بسیاری همراه بود و اگر همکاری بیماران و همراهانشان با هم نبود، احتمالا میزان تلفات بیش از این می‌شد.
اطلاعات اشتباه وزیر بهداشت از بیمارستان قائم
وزیر بهداشت روز سه‌شنبه در نشستی خبری گفت: «قائم، بیمارستانی خصوصی است که سال ۹۴ ساخته شد، نسبتا نوساز بود و مجوز حدود ۱۵۰ تخت داشت.»
در سایت بیمارستان آمده که قائم سال ۱۳۹۲ در شش طبقه به بهره‌برداری رسیده و ۲۲۰ تخت‌خوابی است.
به گفته عین‌اللهی، آتش‌نشانی دلیل آتش‌سوزی را اتصال در یو.پی.اس و تاسیسات برق اضطراری گزارش کرده است و چون این قسمت در مجاورت آی‌سی‌یو بوده، تعدادی از بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه فوت کردند.
اظهارات او در این زمینه با آنچه محمدتقی آشوبی درباره محل قرارگیری اتاق یو.پی.اس گفته بود متفاوت است.
این مرکز درمانی ۲۲۰ تخت‌خوابی دارای بخش‌های مختلفی از جمله اتاق‌های جراحی، زایمان، شیمی‌درمانی، دیالیز، بخش اورژانس و موارد دیگر است.
بیمارستان قائم بخش عمده فعالیت خود را در زمینه «گردشگری درمانی و پذیرش بیمارانی از دیگر کشورها» تعریف کرده است.
آتش‌سوزی‌های تکراری در بیمارستان‌های ایران
آتش‌سوزی بیمارستان قائم رشت نخستین نمونه از حریق مراکز درمانی در سال‌های گذشته نیست.
عصر روز پنجم بهمن سال ۱۴۰۲ بیمارستان گاندی تهران آتش گرفت که با وجود بستری بودن ۸۰ بیمار، تلفاتی در پی نداشت.
همان زمان سازمان آتش‌نشانی اعلام کرد این بیمارستان پنج بار «اخطار ناایمن بودن» دریافت کرده.
بر اساس گزارش‌ها، سیستم اعلام حریق بیمارستان نقص داشته و تاسیسات آب برای اطفای حریق در آن نصب نشده بوده.
قدرت‌الله محمدی، مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی تهران، علت انتقال و گسترش آتش به سایر طبقات این هتل-بیمارستان را «استفاده از نمای ناایمن کامپوزیت» اعلام کرده بود.
مهدی خسروانی، مدیر بحران منطقه شش شهرداری تهران در آن بازه زمانی هشدار داده بود ۴۰ بیمارستان خصوصی و دولتی این منطقه مانند خمینی و شریعتی به دلیل ناایمن بودن تاکنون سه بار اخطار ایمنی دریافت کرده‌اند.
پیش از بیمارستان گاندی و در ۱۹ تیر ۱۴۰۱، بخشی از بیمارستان «رسول اکرم» تهران آتش گرفت که دودگرفتگی برخی از بیماران را در پی داشت.
تیر سال ۱۳۹۹ نیز حریقی در مرکز جراحی سینامهر در خیابان شریعتی تهران رخ داد که به مرگ ۱۹ نفر انجامید.