پرستاران بیمارستانهای شهرهای مختلف کشور روز شنبه ۲۰ مرداد برای ششمین روز در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان، دست به اعتصاب زدند و در محل کار حاضر نشدند. این اعتصابها که از روز ۱۵ مرداد آغاز شده، روز شنبه در شهرهایی از جمله آباده، تبریز، زنجان، شیراز و فسا ادامه پیدا کرد.
پرستاران اعتصاب کننده به شرایط طاقتفرسای کار، پایین بودن دستمزد در قبال ساعات طولانی کار و تصحیح نشدن فرمول تعرفه خدمات پرستاری، کمبودن مبلغ اضافه کار، پرداخت نشدن رفاهیات، اضافهکاریها و کارانه سالهای گذشته و پاسخگو نبودن وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعتراض دارند.
طبق گزارشها از شیراز، ششمین روز اعتصاب پرستاران این شهر به خالی شدن بیمارستانهای دولتی (به جز بخش اورژانس) و کنسل شدن عملهای جراحی در بیمارستان نمازی منجر شد.
در شهرستان فسا در استان فارس، پرستاران معترض همراه با فرزندان خود مقابل ساختمان دانشگاه علوم پزشکی این شهر تجمع کردند و دست از کار کشیدند.
پرستاران معترض در زنجان در تجمع روز شنبه خود شعارهایی از جمله «مسئول بیلیاقت/ استعفا استعفا» و «اضافهکار اجباری نمیخواهیم نمیخواهیم» سر دادند.
در تبریز، پرستاران بیمارستان سجاد این شهر روز شنبه به اعتراض و اعتصاب پرستاران در کشور پیوستند.
تصاویر رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهند پرستاران بیمارستان خمینی آباده نیز روز شنبه اعتصاب کردند.
پزشکیان بشنود!
یکی از پرستاران معترض در ویدیویی که در صفحه «پست کشیک، باشگاه دانشجویان علوم پزشکی کشور» منتشر شد، از زهرا، دختر مسعود پزشکیان خواست صدای ۵۰۰ هزار پرستار را به گوش پدرش برساند.
این درخواست در واکنش به تماس دختر پزشکیان با ورزشکاران شرکتکننده در المپیک ۲۰۲۴ پاریس مطرح شد.
پرستار حاضر در این ویدیو تاکید کرد: «حال جامعه پرستاری ایران خوب نیست و هیچکدام از اعضای جامعه پرستاری از وضعیت خود راضی نیستند.»
روز جمعه ۱۹ مرداد پرستاران بیمارستانهای دولتی شیراز در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان، وارد پنجمین روز اعتصاب خود شده و در محل کار حاضر نشدند.
پیش از آن، طی روزهای دوشنبه ۱۵ مرداد تا پنجشنبه ۱۸ مرداد، پرستاران بیمارستانهای چمران، ابن سینا، رجایی، استاد محرری و قلب الزهرا، دست از کار کشیده و اعتصاب کردند.
تجمع پرستاران شیراز در اعتراض به مشکلات صنفی از روز دوشنبه ۱۵ مرداد آغاز شد. آنان شعارهایی از جمله «تعرفهمون کجا رفت/ توی جیب کیا رفت» سر دادند.
پرستاران معترض در ایران طی سالهای گذشته بارها در اعتراض به وضعیت شغلی و رسیدگی نشدن به مطالباتشان در مقابل دانشگاههای علوم پزشکی استانهای مختلف کشور تجمع کردند.
فریدون مرادی، عضو شورای عالی نظام پرستاری، ۳۱ تیر ماه امسال از مهاجرت ماهانه ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر از پرستاران از کشور خبر داد و گفت: «به ازای هر دانشجوی پرستاری یکونیم تا دو میلیارد تومان هزینه میشود اما به راحتی آنها را از دست میدهیم.»
دور تازه تجمعات پرستاران در حالی ادامه دارد که پیش از این و در تیر ماه امسال، محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، از احضار و تهدید پرستاران در نقاط مختلف کشور به دلیل حضور در تجمعات صنفی خبر داد.
روز ۱۷ تیر امسال نیز خبرگزاری ایلنا در گزارشی با عنوان «از تهدید و تبعید تا اخراج؛ پاسخ مطالبات پرستاران معترض» نوشت پرستاران شرکتی شاغل در بخش خصوصی، آزادی عمل شرکت در تجمعات را ندارند و در صورت شرکت در اعتراضات، قراردادشان تمدید نمیشود و اخراج میشوند.
به نوشته ایلنا، پرستاران رسمی زیرمجموعه وزارت بهداشت نیز در مواردی به هیات رسیدگی به تخلفات احضار و تنبیه میشوند و حتی رسمیها نیز بینصیب از تضییع حقوق و اعمال فشار نیستند.
روزنامه هممیهن اسفند ماه ۱۴۰۲ در گزارشی از برخوردهای قضایی با پرستارانی خبر داد که در یک سال قبل از آن به مشکلات صنفی خود اعتراض کرده و در تجمعها حاضر شدند.
۲۳ اردیبهشت امسال، همزمان با روز جهانی پرستار، دبیرکل خانه پرستار با بیان اینکه تعدادی از پرستاران به دلیل آزادیهای اجتماعی و برخی پزشکان به دلیل مسائل سیاسی مهاجرت میکنند گفت اغلب پرستاران با انگیزه معیشتی از ایران میروند و در شرایط فعلی مهاجرت آنها اجتنابناپذیر است.
احضار، تهدید، تبعید و اخراج پرستاران در ایران در حالی صورت میگیرد که مرداد ماه ۱۴۰۲، عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، از کمبود حدود ۱۰۰ هزار پرستار جدید خبر داد.