کمپین حقوق بشر ایران با استناد به ارزیابی‌ها و راستی‌آزمایی داده‌هایی که در اختیارش قرار گرفته گزارش داد از ۱۰ خرداد تا ۲۵ مرداد ۱۴۰۳ دست‌کم ۳۴ زندانی سیاسی، در زندان‌های مختلف ایران، به‌طور «نظام‌مند» و «عامدانه» از دسترسی به خدمات درمانی مناسب محروم شده‌اند.

طبق این گزارش، این محرومیت‌ها، شامل جلوگیری از دسترسی به دارو یا ممانعت از اعزام به مراکز درمانی در خارج از زندان می‌شود.